خدای زلال تر از باران

گاه می اندیشم...

چندان هم مهم نیست اگر هیچ از دنیا نداشته باشم

همین مرا بس که کوچه ای باشد و باران

وخدایی که زلال تر از باران است

نظرات شما عزیزان:

مهرک

ساعت0:56---2 تير 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

درویش را نباشد برگ سرای سلطان
ماییم و کهنه‌دلقی کآتش در آن توان زد

اهل نظر دو عالم در یک نظر ببازند
عشق است و داو اوّل بر نقد جان توان زد

عشق و شباب و رندی مجموعه‌ی مُراد است
چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد

حافظ به حقّ قرآن کز شید و زرق باز آی
باشد که گوی عیشی در این جهان توان زد

مهرک

ساعت14:26---31 خرداد 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

البته گاهی در این باب اندیشه کنید، بد نیست. ولی سعید جان یه موقع به سرتون نزنه ادامه بدین. که من پیمودم این صحرا، بهرام و گورش را فراموش کن. همین در و همسایه و دوست و فامیل و خانواده خودمون، آدمُ بیچاره می‌کنن. بدبخت میشی. بی‌پولی، تفکّر، اندیشه، رسیدن به کشفیاتی که دیگران حتی در خواب هم نمی‌بینند، شوق ادامه دادن... واااااااای بیچاره کننده‌ست. از همه بدتر هنر. وقتی وارد میشه، دیگه خارج شدن نداریم. تا ابد سرگردان هنر. ترد شدن از همه‌جا، خیل دشمنان، مبارزه دم‌به‌دم بری اثبات حقانیّتت، خدا نکنه به اندیشه‌ای برسی که در راستای تکامل باشه، واااااااای واااااااااااای واااااااااااااااااااااای. خدا نکنه به جایی برسی که ببینی کسانی‌که در جامعه به عنوان بزرگان معروفند، موجودات ضعیف و بی‌خبر از همه‌جایی، بیش نیستند. مثلاَ اگر برای اولین بار در موسیقی ایرانی، بعداز صرف 30 سال از 37 سال زندگیت، به راهی برسی که بتوانی موسیقی ایرانی را بعداز عمری آوازی بودن به موسیقی سازی برسانی، آنوقت این محمدرضا شجریان و محمدرضا لطفی و حسین علیزاده هستند که از هر راه جوانمردانه؟!؟ خیر، از هر راه ناجوانمردانه استفاده؟!؟ خیر، از هر راه ناجوانمردانه سوءاستفاده می‌کنند تا تو را برای همیشه در گوشه‌ای زندانی و خفه کنند. تا هیچکس در جامعه هرگز به این موضوع پی نبرد که اصلاً آواز خواندن ربطی به هنر ندارد. شعر حافظ را بر اساس یک‌سری فواصل صوتی از پیش تدوین‌شده به‌نام «موسیقی ایرانی» و با صدای خدادادی بخوانید، یعنی خط مونتاژ کارخانه، یعنی سرهم بندی کردن دستاوردهای طبیعی بجا مانده از گذر زمان، نه هنر. خلاصه مواظب باش به این درد دچار نشی. از من گفتن بود
پاسخ:واااااااااااااااااااااااای مهرک جان مرسی واقعا مرسی خیلی خیلی ممنونم واقعا یه مشاور تمام عیار هم نمیتونست اینجوری بهم کمک کنه.نمیدونم چی شد که بعد چندروز گرفتاری که اومدم اینترنت گفتم برم وبلاگ اومدم دیدم نظر گذاشتی خیلی خوشحال شدم.درهرصورت ممنون از راهنماییت واقعا چراغهای امیدم رو روشن کردی.خییییییییییییییییلی گلیییییییییییییییییییییییی